Katalog kar dyscyplinarnych nauczycieli jest szerszy niż katalog typowych kar porządkowych, które mogą być zastosowane względem innego pracownika (podlegającego bezpośrednio pod przepisy samego Kodeksu pracy). Zgodnie z treścią art. 76 Karty nauczyciela karami dyscyplinarnymi dla nauczycieli są: nagana z ostrzeżeniem, zwolnienie zJeden rysunek dziennie, codziennie. Oto rada, której udziela w ramach szlifowania warsztatu doświadczenia wiem, że znalezienie w sobie motywacji do systematycznego działania może sprawiać kłopoty. Najlepsze efekty przynosi czerpanie przyjemności i satysfakcja płynące z obserwowanie sprawdza się również wyznaczenie konkretnego, namacalnego celu. Takim celem stało się dla mnie stworzenie wakacyjnego podróżownika (na kształt i podobieństwo , tyle że w formie rysunkowej).Pierwsze próby, narysowania relacji z pobytu, podjęłam jeszcze na koloniach. Tam przybrały one formę plakatu. Na płachcie papieru, dzień po dniu dodawałam najważniejsze wydarzenia. Dzieci bez problem odgadywały, co autor miał na myśli, więc uważam, że obrazki były wystarczająco dopracowane 😉Będąc na “prywatnych” wakacjach, zmieniłam nieco taktykę. Tym razem, nieco przez przypadek, zakupiłam zeszyt (kołonotatnik w twardej oprawie). To w nim zapisuję rysunkowo kolejne dni pobytu w . Oprócz wydarzeń, zamieszczam też przepisy na wakacyjne potrawy (np. pieczone banany z czekoladą, lemoniadę). Każda data ma swój osobny wpis, okraszony dodatkowo ciekawostką, widoczkiem czy fragmentem mapy 😉Nie dość, że ręka ćwiczy, to jeszcze i głowa musi popracować. Zanim bowiem powstaną ikonki, musi nastąpić selekcja wrażeń, refleksja dotycząca tego, co było szczególnie ważne, wywołało najsilniejsze emocje, albo sprawiło wyjątkową przyjemność. Tworzenie dodatkowych skojarzeń utrwala wspomnienia. Mam nadzieję, że dzięki temu jeszcze długo będziemy wracać do pięknych, letnich dni 🙂A jaki jest Wasz pomysł na utrwalenie wyjątkowych chwil? Dajcie znać! Może zdążę jeszcze jakiś patent wykorzystać? Wiecie, co jest najtrudniejszym zadaniem dla nauczyciela w obecnym czasie? Uczyć własne dzieci 😀 O doświadczeniach, których dostarczają mi Panicz z Panienką […] źródło: Na temat Jurka Owsiaka i jego Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy napisano już setki, jeśli nie tysiące różnych tekstów. Będę zdaje […] Spójrzmy prawdzie w oczy. Jestem nauczycielem i lubię to, co robię. Kłamstwem byłoby twierdzenie, że w mojej pracy jestem zadowolona ze wszystkiego, […] Ostatni tydzień nie rozpieszczał nas pogodowo. Można nawet powiedzieć, że zafundował nam swoisty rollerkoster. Deszcz na przemian ze słońcem, a do tego […]
Zobacz 1 odpowiedź na pytanie: Co narysowac na plastykę? Szkoła - zapytaj eksperta (1878). Szkoła - zapytaj eksperta (1878)Umiejętność rysowania to niełatwa lecz bardzo przydatna sztuka. Trzeba jednak wiedzieć, że i w tej dziedzinie choć zdolności mają spore znaczenie to jednak wytrwałość i dobra nauka może zdziałać niemal cuda. Wcale nie powinniśmy się zasłaniać mówiąc, że ja nie mam zdolności do rysowania a przynajmniej zanim tak się powie trzeba trochę poćwiczyć a jestem pewien, że w większości przypadków okaże się, że te zdolności jednak tu podstawowe elementy wspomagający naukę rysowania. Zaczniemy od prostych, takich jak np. nos, oko, których narysowanie w wielu wersjach po wiele razy powinno wyrobić dobre nawyki. Trzeba wiedzieć o tym, że każdy skomplikowany rysunek w końcu składa się z prostych elementów a poskładanie ich w całość daje np. twarz. Oczywiście nie należy mówić, że nos czy oko musi być narysowane według opisanych poniżej schematów. To są tylko propozycje i początkowe przykłady. W przyszłości to my sami rysując tworzymy lub odtwarzamy nowe obiekty. Zachęcamy zatem do drukowania rysunków i przekazywania ich dzieciom. Jak narysować kota - popraw linie Kolejna plasza z instrukcją jak narysować głowę kotka. Rysowanie to jest bardzo łatwe bo jest to bardziej pogrubianie a nie tworzenie rysunku od zera. Zapraszamy do druku i przekazania dziecku. Jak narysować kota W tej planszy uczymy się jak narysować krok po kroku głowę kotka. Zapraszamy do druku i przekazywania dzieciom rysunku. Jak narysować oczy - popraw linie Zanim zacznie się swoją przygodę kreślarską warto przećwiczyć swoje umiejętności na planszach edukacyjnych. Plansza ta uczy jak narysować oczy. Zapraszamy do wydrukowania i przekazania dzieciom. Jak narysować twarz kobiety - popraw linie Zadaniem dziecka jest pogrubienie istniejących już linii, które układają się w jedną całość i tworzą twarz kobiety. Zadanie nie jest trudne i jest wstępem do rysowania. Zachęcamy do korzystania z tych rysunków. KONKURS Wielkanocny Konkurs pt: "Dekoracja Wielkanocna". Wykonaj własną ozdobę świąteczną... czytaj więcej...
co moge narysować na dzień nauczyciela dla nauczuciela z angielskiego? To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać. 1 ocena Najlepsza odp: 100%. 0. 0. odpowiedział (a) 12.10.2010 o 16:13: Flagę Angli. może jeszcze jakieś zabytki z Wielkiej Brytani czy mapę .
Sklep Książki Dla dzieci Wiek 9-12 Zainteresowania Co? Jak? Narysować. Szkicownik (okładka miękka, Opis Opis Szkicownik – idealny wybór dla wszystkich, którzy chcą ćwiczyć kreskę zawsze i wszędzie – w kawiarni, autobusie czy na przerwie. To doskonały sposób na relaks dla dorosłych, a także fantastyczna zabawa i trening manualny dla dzieci. Szkicownik powstał po to, by rysować w nim do woli! 32 ilustracje z instrukcjami + 32 strony do ćwiczeń, więcej instrukcji Lutza w wydanej równolegle książce „Co? Jak? Narysować”. Dane szczegółowe Dane szczegółowe Tytuł: Co? Jak? Narysować. Szkicownik Autor: Opracowanie zbiorowe Wydawnictwo: Egmont Polska Sp. z Język wydania: polski Język oryginału: polski Liczba stron: 64 Numer wydania: I Data premiery: 2016-02-02 Rok wydania: 2016 Forma: książka Wymiary produktu [mm]: 7 x 282 x 210 Indeks: 19347622 Recenzje Recenzje Inne z tego wydawnictwa Najczęściej kupowane Jak narysować portret – krok 1. W rysowaniu portretu najważniejsze są odpowiednie proporcje, dlatego powinniśmy zacząć szkicowanie od podzielenia kartki papieru na pół. Wokół poprowadzonej przez środek linii kreślimy twarz.Najlepsza odpowiedź Casslin odpowiedział(a) o 16:13: Flagę Angli. może jeszcze jakieś zabytki z Wielkiej Brytani czy mapę . Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 16:13 Może jego karykaturę z flaga angielską w ręku? :) blocked odpowiedział(a) o 16:12 nic napisz najelpszego w dniu nauczyciela i moze jego glowe! Kurosu odpowiedział(a) o 16:13 Mój były nauczyciel od ang. by się ucieszył z plakatu z Barcelony xD ρуѕια, ♥ odpowiedział(a) o 19:28 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
To praca dla tych, którzy umieją zdobyć się na pozytywne myślenie i potrafią grać zespołowo. 7. Odciśnij swój ślad. Szkoła często tylko „na papierze” wychowuje, w praktyce bardzo brakuje wyrazistych nauczycieli, którzy umieją pokazać uczniom, co jest dobre, a co złe, uczą ich zachowań prospołecznych, twórczych, budujących.
Jednym z najczęściej podejmowanych tematów przez początkujących artystów jest rysowanie człowieka. Z chęcią sięgamy po zadania takie jak portrety czy ulubione postaci z filmów lub gier, jednak bez podstawowej znajomości zasad rysowania ludzi i ich geometrii, tematyka ta może okazać się bardzo trudna. Podobnie jak przy każdym innym zagadnieniu i tutaj istnieje kilka reguł, które dobrze zastosowane gwarantują udaną pracę. Etapy Od czego zacząć rysunek postaci? Od ogółu. Częstym błędem na początku rysowania człowieka jest rozpoczęcie od głowy razem ze szczegółami twarzy. Jeśli nie uda nam się narysować jej poprawnie w stosunku do reszty ciała, czeka nas wymazywanie i w konsekwencji utrata cennej pracy. Dobrą strategią jest zaczęcie rysowania od schematu układu części ciała człowieka, pokazującego w jakiej pozycji znajduje się postać, czy jest w ruchu czy nie, czy stoi swobodnie, czy jest o coś oparta. Taki podrys jest bazą, do której dodajemy coraz więcej szczegółów. Kolejno budujemy mięśnie, dodajemy ubrania. Jeśli takiego schematu nie uda nam się poprawnie narysować, ewentualne poprawki zajmą chwilę. Warto pamiętać, że każda postawiona kreska wpływa na papier, na którym rysujemy, zniekształcając jego powierzchnię co łatwo staje się widoczne, gdy na wymazany obszar nałożymy warstwę grafitu. Dlatego też ważne jest rozpoczęcie rysunku od delikatnego podrysu, aby ograniczyć szkody na samym papierze. Kompozycja W zależności od klimatu rysunku, tego w jakiej pozycji znajduje się postać oraz czy jest ona jedna czy kilka, musimy zadbać, aby kompozycja była odpowiednio dopasowana do kartki, na której będziemy rysować. Jest to szczególnie ważny element składowy rysunku, który niewłaściwie zaplanowany może popsuć odbiór całej pracy. Miejsce na kartce - chociaż wydaje się dość oczywiste, należy zawsze pamiętać, aby postać zmieściła się na arkuszu. Ucięte stopy czy dłonie przeważnie nie wyglądają dobrze, w szczególności, gdy tematem pracy jest studium jednego człowieka. Dodatkowo warto zawsze zostawić kilka centymetrów “oddechu” pomiędzy granicami obrysu postaci, a krawędziami kartki. Kierunki - gdy rysujemy postać widzianą od przodu, w bardzo statycznym układzie, łatwo jest o nieciekawą kompozycję. W takim wypadku warto umiejscowić ją kilka centymetrów (nie więcej) w prawo lub lewo od osi symetrii kartki. Zdecydowanie, nada to pracy dynamiki. Inaczej trzeba zadziałać, gdy postać jest wyraźnie zwrócona w jednym kierunku. Gdy np. patrzy w prawo lub jest w prawo obrócona, zostawiamy więcej miejsca w lewej części kartki (i odwrotnie). Daje to przestrzeni w kierunku, w którym postać jest zwrócona, a co za tym idzie lekkości dla kompozycji. Rozmiar - przy rysowaniu człowieka jaki tematu głównego pracy należy pamiętać o tym, aby wykorzystać dostępny rozmiar papieru. Zbyt małe postaci na dużych arkuszach wyglądają jak nieskończone, pozostawiając bardzo dużo miejsca na otoczenie. Dla początkujących rysowników duże arkusze (takie jak B2 czy B1) jawią się jako wyzwanie, jednak już po kilku próbach rozmiar papieru przestaje być straszny, a wiele osób uważa, że im więcej powierzchni tym wygodniej się rysuje. Proporcje Każdy z nas jest inny, a proporcje części naszych ciał nadają nam indywidualny charakter. I to właśnie one oddają podobieństwo oraz zgodność z anatomią. Na początku przygody z rysowaniem ludzi warto zacząć od skupienia się nad nauką proporcji ogólnych, a później przejście do oddawania cech indywidualnych. Do odmierzania proporcji używamy modelu głowy odmierzając na przykład ile głów modela mieści się w wysokości jego całego ciała itd. Najlepiej liczyć według jej wysokości, czyli od czubka głowy aż do brody. Przy rysowaniu postaci z natury warto pomagać sobie używając ołówka, wyciągając prosto rękę. Pozwala to na zminimalizowanie nierówności jakie mogą występować między kolejnymi pomiarami. Wysokość głowy mieści się w wysokości przeważnie około 6-8 razy, a dwa razy w szerokości. Ogólne zasady budowy człowieka w rysunku sprawdzają się dla większości podejmowanych tematów, warto o nich pamiętać nawet na zaawansowanym etapie rysowania. Ciało Przy rysowaniu postaci należy uważnie oddać proporcje ramion i szyi, ponieważ bardzo dużo one mówią o posturze modela lub modelki. Z reguły nie są tak szerokie jak nam się wydaje. Następnie szczególną uwagę trzeba zwrócić na kierunek w jakim układa się kręgosłup, przede wszystkim w pozycjach siedzących, gdzie delikatnie wygina się w literę C. Szerokość i długość torsu mierzymy za pomocą modułu głowy i zaznaczamy na jakiej wysokości znajdują się łokcie i dłonie. W swobodnej pozie stojącej łokcie (delikatnie ugięte) znajdują się na wysokości pępka a dłonie kończą w połowie ud. Przy rysowaniu mięśni rąk, zwracamy uwagę na przewężenia przy nadgarstkach oraz kierunki w jakich się układają. Częstym błędem jest rysowanie zbyt szczupłych rąk bez zwrócenia uwagi na zmiany przekroju na różnych wysokościach, co skutkuje bardzo sztucznym efektem „patyków”. To samo dotyczy nóg, które stają się wyraźnie węższe w przy kolanach i kostkach. Mięśnie ud i łydek tworzą ciekawe kształty, które układają się inaczej przy każdej pozycji. W przypadku, gdy model lub modelka stoi, mięśnie ud wyraźnie kształtują się ponad kolanem, podobnie jest z mięśniami łydek. Natomiast w przypadku, gdy model lub modelka siedzi, wydają się one bardziej płaskie, a w szczególności uda stają się szersze. Twarz Podstawowe proporcje twarzy dzielą ją na dwie części z oczami w połowie wysokości licząc od brody do czubka głowy. Dalej dolna połowę możemy podzielić na kolejne trzy wyznaczając wysokość ust i koniec nosa. Rysowanie twarzy zaczynamy od takiego prostego podziału. Dalej rysujemy miejsca na oczodoły (nie tylko na oczy), które pozwalają nam wyznaczyć miejsce na oczy i brwi oraz wyznaczają miejsce na cienie dodane w kolejnych fazach. Przy rysowaniu twarzy z profilu należy pamiętać o wyraźnym zagłębieniu w miejscu, w którym zaczyna się nos oraz pod dolną wargą. Uszy, przez swój nieregularny kształt sprawiają często dużo problemu, dlatego na początek rysujemy je zgeometryzowane, najczęściej zaczynające się na wysokości końca nosa i kończące się na wysokości oczu/brwi. Włosy również zaznaczamy jako bryłę, dopiero w kolejnych fazach dodając cienie i fakturę. Dłonie i stopy Na te części ciała zdecydowanie warto poświęcić osobny akapit. Sprawiają one wiele trudności nawet najbardziej zaawansowanym rysownikom. Najczęściej popełnianym błędem podczas ich rysowania, jest oddawanie proporcji zbyt małych w stosunku do reszty ciała. Należy pamiętać, że otwarta dłoń zakrywa nam twarz, czyli jej wysokość jest nieco mniejsza niż moduł głowy, a stopa ma długość odpowiadającą odległości między łokciem a nadgarstkiem. Zanim zaczniemy rysować detale, rysujemy dłonie w uproszczonej wersji, zaznaczając kierunek pod jakim układa się granica między śródręczem a palcami oraz kierunki w jakich układają się zgięcia palców. Dopiero w kolejnej fazie rysujemy palce, które dla bezpieczeństwa warto za każdym razem policzyć. Podobnie postępujemy ze stopami. Palce. Gdy odpowiednio uda się nam je odmierzyć, po połączeniu otrzymamy uproszczony kształt (w widoku z przodu i z boku przypominający trójkąt), na którym dalej budujemy szczegóły. Ubrania Ubrania na modelu lub modelce bardzo dobrze oddają trójwymiarowość postaci. Poprzez odpowiednie wyrysowanie końców rękawów czy dekoltu, pokazujemy w jakim kierunku zwrócona jest postać oraz precyzujemy jej proporcje. W przypadku butów, należy uważać na kierunek w jakim są zwrócone. Przy dobrze narysowanych geometrycznych stopach nie powinny one sprawiać trudności. Detale takie jak faktury ubrań czy wzory, warto zostawić na ostatnie etapy pracy, szczególnie gdy podczas rysowania postaci na egzaminie wstępnym na studia. Cienowanie Ten etap zostawiamy na sam koniec. Przy cieniowaniu człowieka, należy szczególnie delikatnie szrafować skórę, aby oddać jej delikatną fakturę. Miejsca w których przeważnie występuje cień to oczodoły, górna warga, szyja, wewnętrzna część ramienia, piszczele. Cieniując staramy się to robić wzdłuż formy, czyli na przykład w kierunku od miednicy do kolana, nie w kierunku przekrojów poprzecznych nogi. Ważną zasadą jest sugerowanie się grą światła i cienia, a nie kolorów ubrań modela lub modelki. W przypadku, gdy wszystkie jego lub jej ubrania są w ciemnych kolorach, nie szrafujemy ubrań na mocny czarny walor, tylko szukamy zależności świateł. Trening Tak jak przy każdym podejmowanym temacie, podobnie w rysunku człowieka - najważniejszy jest trening. Warto go różnicować, to znaczy ćwiczyć małe szybkie szkice (tutaj szczególnie pomocna może być platforma jak i wielkoformatowe studia, na które poświęcamy kilka godzin. W trakcie rysowania pamiętajmy, aby odchodzić od pracy o kilka kroków (szczególnie w przypadku rysowania przy sztaludze). Daje to nam możliwość wyłapania błędów, które w określonej perspektywie są dla nas niewidoczne. Początki mogą się wydawać trudne, jednak pamiętajmy, że rysowanie ludzi to bardzo wymagająca umiejętność, szczególnie kiedy staramy się dobrze oddać podobieństwo. Trenować możemy wszędzie, z natury lub ze zdjęć, prosząc o pozowanie przyjaciół lub uczestnicząc w profesjonalnych lekcjach. Na tych ostatnich zawsze możemy liczyć na obecność modela lub modelki, którzy cierpliwie pozują nawet przez całe zajęcia. Anna Mańka autor artykułu Absolwentka Architektury na Politechnice Gdańskiej, prowadząca zajęcia z rysunku w Domin Gdańsk. Pasjonatka sztuk wizualnych oraz urbanistyki i technologii.
Oczywiście o Mu pisałem już trochę – możesz przeczytać. Na początek wyjaśnię podstawowe funkcje przycisków: * Tryb – służy do zmiany trybu działania Mu; mamy do wyboru kilka trybów, ale w naszych działaniach będziemy wykorzystywali Tryb Python 3. * Nowy, Otwórz, Zapisz – te funkcje chyba nie wymagają opisu. * Wykonuj
Wybór prezentu dla nauczyciela na zakończenie roku szkolnego może przyprawić o ból głowy. Wielu uczniów i ich rodziców zastanawia się nie tylko nad tym, co wypada i co warto podarować belfrowi, ale również nad tym, czy każdy uczeń powinien dawać indywidualnie prezent nauczycielowi, czy lepiej zrobić to całą klasą.Jesień i towarzyszące jej leśne spacery są dla nas okazją do nauki. Uczymy się rozpoznawać drzewa, grzyby, a także inną roślinność. Przy okazji wypatrujemy także leśnej zwierzyny. W tym roku po raz pierwszy na własne oczy - i to bynajmniej nie za pośrednictwem telewizora, czy też innych mediów - udało nam się zobaczyć dzięcioła. Po powrocie do domu nasze obserwacje postanowiliśmy przełożyć na papier, celem utrwalenia nabytej wiedzy. Moje starsze dziecko narysowało fragment lasu wraz z jego mieszkańcami, a następnie - z inicjatywy nauczycielki - podzieliło go na warstwy i okleiło otrzymanymi opisami. To ćwiczenie na poziomie 2 klasy szkoły podstawowej, ale... równie dobrze możemy przeprowadzić je z młodszymi dziećmi - skupiając się nie na warstwach lasu, lecz wyłącznie na zwierzętach lub roślinach. Jeśli dziecko jest zbyt małe na samodzielne rysowanie, wykonajmy wyklejankę. Brak przyrodniczej prasy? Wystarczy przykładowe zwierzęta i/lub rośliny wydrukować z internetu. Możemy uzupełnić je o własne dodatki - ziemię, niebo, słońce, czy inne elementy, których narysowanie nie sprawi nam trudności. W ten sposób otrzymamy jesienny kolaż (okazja, by wyjaśnić lub przypomnieć dziecku, cóż to takiego). Całość uzupełniamy opisami - ręcznie lub posługując się wydrukami. Możecie je przygotować samodzielnie wybierając dowolne, dopasowane do Waszej pracy opisy. Dla ułatwienia - przygotowaliśmy małą listę. Możecie ją sobie po swojemu uzupełnić. Do dzieła! WARSTWY LASU: => ŚCIÓŁKA LEŚNA, GLEBA => RUNO LEŚNE => PODSZYT => KORONY DRZEW ZWIERZĘTA: dżdżownica, jeż, sarna, lis, wilk, dzik, żubr (okazja do pogadanki o zwierzętach chronionych), wiewiórka, dzięcioł, sowaROŚLINY: dąb, kasztanowiec, jarzębina, sosna, świerk, paproć, wrzos, poziomka, jeżyna, malina, borowik, muchomor czerwony, mech HrsnEMB.
co narysowac dla nauczycielki
